Als je de column voortaan per e-mail wilt ontvangen dan zet ik je graag op de verzendlijst. Een abonnement op de (hele) Electronic Highways is natuurlijk ook mogelijk: zie de colofon hiernaast.
Lees Binnenk@nt vanaf mei 2000
Lees Binnenk@nt van november 1999 tot april 2000
Hieronder lees je Binnenk@nt vanaf mei tot oktober 1999
Lees Binnenk@nt van november 1998 tot april 1999
Binnenk@nt vrijdag 29 oktober 1999
Dat "gratis" eigenlijk niet bestaat wist u natuurlijk al. Producten die u niet direct geld kosten kosten u indirect geld of iemand anders betaalt voor u. Adverteerders betalen bijvoorbeeld voor u. Daarom kunt u naar RTL4 kijken. Goede Tijden, Slechte Tijden bestaat alleen om uw aandacht te trekken voor de commercials. En ook de Encyclopaedia Britannica, binnenkort gratis op het web, zal worden betaald uit advertenties.
Dat kan niet eindeloos goed gaan. Marketing is een middel en geen doel. Scherper marktsegmenten onderscheiden en aanspreken kan nog heel lang toegevoegde waarde bieden, maar uiteindelijk moeten marktsegmenten niet alleen aangesproken worden maar moeten er transacties plaatsvinden.
De Italiaanse mobiele telefonie aanbieder TIM heeft het gevonden. GSM abonnees van TIM worden betaald voor de transacties die zij voor TIM genereren: de gesprekken die zij ontvangen op hun mobiele telefoons. "Bel me even op mijn mobieltje" is de laagdrempelige marketing die TIM stimuleert. Niet de marketing maar de transactie wordt vervolgens aan de marketeer, de TIM abonnee, betaald. Subsidie op gebeld worden. Niks gratis, maar boter bij de vis.
Binnenk@nt vrijdag 07 (of 14) oktober 1999
Tegenwoordig zie je overal reclame. Zappend en Websurfend natuurlijk, in de e-mail en de brievenbus, langs de snelweg, in bushokjes en op het station. Van de week stond ik per ongeluk wat langer en van wat dichterbij naar zo’n affiche te kijken en plotseling viel me op dat er onopvallend onderaan in een hoekje een streepjescode stond.
Wellicht is het niet nieuw. Die codes kunnen er best al een paar jaar op staan zonder dat het mij ooit opgevallen is. En bij nadere overdenking is het eigenlijk ook niet verrassend.
In de oude wijk waar ik woon worden hier en daar nog reclameschilderingen op voormalige winkels onderhouden. De buurman was ooit een naai-atelier, om de hoek wordt een prehistorisch koffiemerk aangeprezen en even verderop staan de prijzen van de steenkolen en cokes. Zo’n handelaar kende zijn klanten en maakte reclame op de juiste plek: daar waar hij zijn winkel had.
Een tijdlang hebben we reclames grof en betrekkelijk ongericht over het publiek uitgestort. Nu de techniek het mogelijk maakt gaan we steeds beter richten. De bus richting stad vervoert een ander potentieel marktsegment dan richting buitenwijk. One-to-one marketing, ook met affiches in bushokjes.
Binnenk@nt vrijdag 24 september 1999
De Consumentenbond is niet blij met VNU's introductie van een "Ja/Nee" sticker voor e-brievenbussen. VNU belooft de wensen die via webadres http://yesorno.vnu.com opgegeven worden te respecteren. Geen spam, ongevraagde e-mail, meer voor wie niet wil. Maar, meent de Consumentenbond, voordat de e-sticker geplakt kan worden vraagt VNU de consument eerst nog even het hemd van het lijf.
Slim van VNU. En logisch. Wil zoiets werken dan moet natuurlijk een stichting met vertegenwoordigers van consumenten en producenten de registratie verzorgen. Onafhankelijk van de directe invloed van marketeers. Waarom neemt de Consumentenbond dat initiatief niet?
Daar zijn twee verklaringen voor. Een mogelijkheid is dat beleidsmedewerkers van de Bond nu druk bezig zijn met zo’n initiatief. En wellicht blijven ze daar nog jaren over vergaderen. De Consumentenbond heeft nog steeds wat stof uit de organisatie te schudden. Maar het zou ook kunnen dat ze heel verstandig besloten hebben zich afzijdig te houden. In een tijdgewricht waarin het praktisch onmogelijk blijkt om telefoonboek-databases te vullen met de abonneenummers van vijf GSM operators is een veel bredere brede "Ja/Nee" aktie tot mislukken gedoemd. En ik krijg trouwens toch nooit spam uit Nederland.
Binnenk@nt vrijdag 17 september 1999
Ik lees, nou, blader maandelijks door het blad Kantoor en Efficiency. In de wereld van K&E is het al jaren onzin om nog te investeren in aparte copiers, faxen, printers en scanners. Die apparaten doen allemaal twee dingen: scannen en afdrukken. Alleen de afstand tussen plaats van scannen en plaats van afdrukken variëert. Er zijn goede apparaten te koop die de functies integreren. Dat betekent minder investeren, lagere prijs per afdruk, sneller, gebruiksvriendelijker en veel meer mogelijkheden. Waarom staan die apparaten dan niet allang overal? Omdat het in een bedrijf van meer dan 30 man moeilijk te organiseren is om één apparaat te kopen en de kosten te verdelen over de de IT, telefonie en kantoormiddelen budgetten.
In een kantoor waar ik regelmatig kom werden onlangs de kopieerapparaten vervangen. Afgeschreven. Reguliere aktie uit de kantoomiddelen hoek. Het verhaal gaat dat pas toen de apparaten binnengereden werden ontdekt werd dat er een "fax" en "print" knop op zat. Nou waren de printers net vervangen, maar zo’n knop roept toch vragen en creativiteit op. Dus komt er straks een netwerkkabeltje naar de apparaten en de telefoonlijn zal ook wel volgen. Technology push overwint budgetproblematiek.
http://www.kantoorenefficiency.nl
Binnenk@nt vrijdag 10 september 1999
De walkman bestaat 20 jaar. Ik weet nog goed hoe me, hooguit 15 jaar geleden, wachtend op een Parijs’ stoplicht plotseling opviel dat er allemaal jongeren met kleine koptelefoontjes op hun hoofd liepen. Die Parijzenaars! Echt zuidelijke mentaliteit, om op straat met zo’n ding rond te lopen.
Nu deze zomer zelfs op het strand druk gebeld werd had ik het natuurlijk zelf kunnen verzinnen. Helaas. Anderen zijn me voor geweest. Samsung komt met een mobiele telefoon annex walkman. Nou ja, de cassettes zijn vervangen door chips met MP3 bestanden, maar dat was bij de walkman ook al gebeurd, geloof ik. De ruimte voor vier nummers muziek is nog wat beperkt vergeleken met de C90 bandjes, maar handsfree bellen is natuurlijk een standaardoptie. Maar één stel oordopjes nodig. Stereo? En je kan altijd, mobiel, een paar nieuwe nummers downloaden als je de vorige zat bent.
Nou nog spraakherkenning en -syntese, een beeldschermpje, een contactloze betaalfunctie en wat communicatiefuncties met nabije randapparatuur, zoals een printer of een camera. Ach, die camera kan er ook wel in, lijkt me. Een medisch dossier nog, misschien? Zoiets redden we wel, de komende 20 jaar.
Binnenk@nt vrijdag 27 augustus 1999
In de tijd dat ik trein-forensde naar Heerlen, toch alweer een jaar of vijf geleden, werden de perrons van mijn overstapstation Eindhoven voorzien van tv-monitoren. Onderaan een balk waarop de richting en vertrektijd van de volgende trein werden aangegeven en de rest van het scherm beschikbaar voor het weerbericht, reclame, reisinformatie en dergelijke. Handig. Flexibeler dan de gewone rolborden, onderhoudend voor de wachtende reiziger en met de reclame is er nog wat geld te verdienen.
Maandag kwam ik voor het eerst in jaren weer per trein langs Eindhoven en vanwege een stremming belandde ik daar op het perron. Op zo’n moment kijk je hoopvol uit naar alles wat informatie op kan leveren over het vervolg van de reis, de te verwachten vertraging en ongemakken (bussen ingezet?) en wat er nu eigenlijk mis is en waar.
Vertraging en ongemak vielen mee. Ook de dame met de kroketten wist niet meer dan "stremming". Maar dank zij de tv-monitoren wist ik een kwartier later precies dat het dinsdag 26 graden zou worden, dat Pepsi drinken vrienden oplevert en dat de NS Dalurenkaart maar Fl. 99,- kost. Handig, zo’n flexibel systeem.
Binnenk@nt vrijdag 13 augustus 1999
Vooral sociologen hebben de reputatie onderzoeksresultaten te presenteren waarbij iedereen denkt "dat wisten we toch al?" Maar ook psychologen kunnen er wat van.
Vorige week meldde het Algemeen Dagblad dat KPN samen met Veilig Verkeer Nederland aan ons gaat uitleggen dat bij bellen in de auto een handsfree carkit gebruikt moet worden. De Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid berichtte aansluitend dat er jaarlijks 15 tot 20 doden vallen door handmatig bellen in de auto en stelt voor om dat, in aansluiting bij een aantal andere landen, te verbieden.
Maar twee dagen later berichtte dezelfde krant over onderzoek door twee Britse psychologen. Ook handsfree bellen in de auto is niet veilig. Bellers nemen meer risico en reageren trager. 121 tests in een rijsimulator hebben ze nodig gehad voor die conclusie. Hoezo honderdeenentwintig? Het voicemailbox nummer voor Libertel-abonnees? Het lijkt me niet waarschijnlijk dat de onderzoekers zich hebben voorgenomen precies 121 tests af te nemen.
Daarnaast bekruipt me het gevoel dat we het verkeerde probleem oplossen. Bellen met een GSM is wellicht niet helemaal gevaarloos. Radiostraling enzo. Bereikbaarheidsstress. Maar dan autorijden. Het wachten is op een wetenschappelijk onderbouwd voorstel voor een verbod op het gebruik van motorvoertuigen.
Binnenk@nt vrijdag 30 juli 1999
Een jaar of twee geleden, op één van de golven Internet-aandacht, piekte een klein hype-je over numerieke domeinnamen. De gedachte was dat de wereld vol staat met kleine numerieke toetsenbordjes: de druktoetsen van telefoons. Dan is het logisch om die toetsenbordjes in te zetten als middel om over het web te surfen. Voor een technische detail als “en welk beeldscherm gebruiken we dan?” zou nog wel een oplossing komen.
In advertenties in Amerikaanse bladen zie je dezelfde gedachte andersom wel werken. Lezers worden uitgenodigd te bellen naar 0800-PIZZANOW of 0900-WEATHER. Meestal zonder vermelding van het nummer waar de tekst toe moet leiden. Kennelijk vermeldt ongeveer iedere Amerikaanse telefoon letters naast de cijfers.
Het AD meldde dat KPN een grootschalige reclamecampagne gaat starten om het gebruik van alfanumerieke telefoonnumers in Nederland te stimuleren. Zo’n campagne is inderdaad vast goed voor de positionering van KPN als marktleider in het aansluiten van informatienummers. Maar er zijn niet zoveel telefoons met een alfabet in Nederland en zelfs op verschillende telefoons met KPN logo is de A soms een 1 en soms een 2. Voor zo’n technisch detail komt vast nog wel een oplossing.
Binnenk@nt vrijdag 16 juli 1999
Soms denk ik dat ik met de tijd mee moet gaan. Zo heb ik onlangs toch maar een electronische agenda gekocht, een organiser. De afgelopen weken heb ik dus al heel wat tijd besteed aan de uitwisseling van data tussen de adreslijstjes en agenda’s op de PC en die op de organiser.
Het echte probleem begint pas als de apparaten inderdaad met elkaar kunnen praten. Je moet ze dan uitleggen hoe een Nederlands adres er uitziet, dat Jan van Putten op alfabet niet bij de V moet, dat bij een afspraak meestal een plaats hoort en je moet nadenken over het verschil tussen de “beschrijving” van en de “notities” bij een afspraak.
Organisaties die gestructureerde informatie met elkaar uitwisselen, en dat doet iedereen, worstelen in het groot met hetzelfde probleem. De oplossing heet XML, eXtended Markup Language. XML zal er voor zorgen dat “Surname”, “Family name” en “Achternaam” zinvol met elkaar in verband gebracht kunnen worden. XML zal structuren als persoon - gezin - familie en persoon - afdeling - bedrijf - concern standaardiseren. De ondersteuning is industriebreed, het kan eigenlijk niet meer misgaan met XML. Maar het duurt nog wel even. Misschien was ik toch te vroeg met mijn aanschaf.
Binnenk@nt vrijdag 9 juli 1999
Toen KPN het nieuwe informatienummer 118 op het vaste net introduceerde heb ik natuurlijk direct een telefoon gepakt om te ervaren hoe handig of onhandig die computer mij te woord zou staan. Handig, was het oordeel. Ongetwijfeld vooral dank zij het feit dat er gewoon een telefoniste luistert als de gebruiker tegen de computer denkt te praten en dat die telefoniste ook terugpraat als de vraag niet direct duidelijk is. Mensen zijn veel beter in het afhandelen van uitzonderingen dan computertoepassingen.
Van de week belde ik het nummer weer eens. Dacht ik. “Wilt u politie, brandweer of ambulance spreken?” vroeg de telefoniste. Oei. Excuses.
Ik weet niet wie het alarmnummer heeft vastgesteld, maar ik heb inmiddels begrepen dat de reeks nummers van 100 tot 199 in Europees verband gereserveerd is. Vanuit operator-perspectief is het ook logisch en handig om een aaneensluitende reeks nummers voor bijzondere toepassingen vast te stellen. Lekker overzichtelijk.
Vanuit gebruikersperspectief hadden we het beter anders kunnen doen. Brand melden is iets heel anders dan een nummer opvragen en dat had best in de nummerkeuze weerspiegeld kunnen worden.
Binnenk@nt vrijdag 11 juni 1999
Sinds een paar jaar gaat de GSM mee op vakantie. Het apparaat staat uit en de voicemail meldt dat ik op vakantie ben, dat ik zo nu en dan naar eventuele berichten luister en dat ik er op reken dat niemand het me aandoet om iets in te spreken. Nou, ik formuleer het natuurlijk iets minder direct: er zou een klant kunnen bellen.
Anderen laten het apparaat aan staan. Het afgelopen halfjaar heb ik al twee maal onbedoeld een collega aan de voet van een skilift of op een zonnig terras aan de lijn gehad. Eentje zelfs terwijl ik een vast doorkiesnummer op zijn werk belde, me niet bewust van een mobiele doorschakeling. De techniek werkte as designed.
Een paar mensen mogen me best dag en nacht en zelfs op vakantie bellen. De klanten moeten liefst life bij Intercai te woord gestaan worden en de rest moet dan zelf maar afwegen of ze na een minder of meer uitnodigende meldtekst een voicemail achter durven te laten. Dat soort wensen heb ik trouwens ook buiten de vakanties, maar ik kan de instructies niet aan het apparaat kwijt. Het blijft nog even behelpen.
Binnenk@nt vrijdag 4 juni 1999
In het Verenigd Koninkrijk breekt de concurrentie om de digitale-TV-abonnee goed los. ONdigital en BskyB bieden hun decoders ongeveer gratis aan in de hoop zo veel mogelijk abonnees te trekken. Van die abonnees wordt vervolgens verwacht dat ze, naast hun abonnementsgelden, veel geld gaan uitgeven aan betaalde diensten: pay per view, video on demand, interactive TV.
Nu, voorlopig alleen in Engeland, de digitale TV apparatuur door de aanbieders gesubsidieerd wordt tot het prijsniveau van de oude analoge TV’s ontstaat snel het lawine-effect dat we kennen van de mobiele telefonie. En net als bij GSM vormt een Europese standaard, DVB, de technologische basis.
De kansen voor de aanbieders zijn uitstekend. Datamonitor onderzocht de Westerse markt voor informatiediensten en kwam voor vorig jaar al met 69% van 1,4 miljard dollar op een slordige miljard voor de sector “Informatie voor volwassenen”. Ik hoef u niet uit te leggen wat daaronder verstaan wordt. De TV is voor deze sector een uitstekend en bekend distributiekanaal. De killer-application voor digitale TV. De marktomvang kan snel een stuk indrukwekkender worden dan Internet e-commerce.
Binnenk@nt vrijdag 28 mei 1999
De examens Havo-Frans en VWO-Duits hoeven op de Antillen niet overgemaakt te worden. Door vergissingen stonden de officiele uitslagen ruim voor het aanvangsmoment van deze examens op de Antillen op het web. Paniek. Maar ongegrond, meent het Ministerie van Onderwijs. De Antilliaanse leerlingen hebben de examens niet verassend goed gemaakt en de websites zijn rond de cruciale tijd vrijwel niet vanaf de Antillen bezocht.
Raar. Ik dacht dat een flink aandeel van de huidige generatie examenkandidaten helemaal connected is, de muis vergroeid met de handpalm en telkens voor de zekerheid even verifiëren of de volgende ontmoeting IRL (in real life) of on-line zal zijn. Maar de digiwise jongeren lijken de foutjes niet uitgebuit te hebben.
Of er is iets heel anders aan de hand. Er zijn over de inhoud van de examens ongetwijfeld veel meer bronnen dan alleen de officiële. Wellicht zijn de examenkandidaten al zo vertrouwd met diffuse informatieverspreiding dat het Ministerie ten onrechte naar een patroon in de Antilliaanse antwoorden zocht. Dat patroon is er niet. Zelfs de waarheid van de juiste antwoorden op examenvragen is relatief. Onze kinderen weten dat en ze kijken wel uit om officiële bronnen te volgen.
Binnenk@nt vrijdag 21 mei 1999
De ultieme directory bevat alle informatie over mensen, apparaten, toepassingen en gebeurtenissen die we nu nog op heel veel verschillende plaatsen opslaan. Nu zijn mijn naam en telefoonnummer nog geprogrammeerd in een telefooncentrale, in het LAN en op de PC heb ik een userID, in de personeelsdatabase een personeelsnummer. Heel lastig om die informatie bijeen te krijgen.
De komende jaren gaan we dat oplossen met op standaarden gebaseerde directories. Een reeks leveranciers van telefonie en IT netwerkspullen kondigden de laatste maanden ondersteuning aan voor Novell Directory Services. Waarschijnlijk mede dank zij de actieve marketing van Microsoft over de Active Directory die voor Windows 2000 beloofd wordt, begint langzamerhand het concept en de zin van een directory in brede kringen door te dringen.
Dat is maar een tussenstapje. Het zal nog iets langer duren, maar we werken toe naar de situatie dat mijn telefoonnummer, mijn SoFi nummer, de naam van mijn schoonmoeder en mijn laatste boodschappen moeiteloos met elkaar in verband te brengen zijn. Eng? Jazeker. Bescherming van persoonsgegevens is het acute probleem. De gedistribueerde directory mag het allemaal weten, maar alleen ik vertel wel wie er bij mag. Wat uiteindelijk via diezelfde directory goed te regelen moet zijn.
Binnenk@nt vrijdag 7 mei 1999
Dutchtone kondigde vorige week de SIMbox aan. Een intelligent lapmiddel voor een gebied in de telecom markt waar de concurrentie nog niet wil werken.
De mobiele operators adverteren druk met de lage, lagere en allerlaagste gesprekskosten die hun nieuwe klanten met hun mobiele telefoons zullen hebben, maar de prijzen voor bellen van het vaste net naar een mobiel nummer willen maar niet flink zakken. Wat natuurlijk veroorzaakt wordt door de, vooralsnog, omslachtige procedure voor de concurrentie op het vaste net.
KPN en Libertel hadden al producten om een besloten gebruikersgroep, de werknemers van een bedrijf, onderling voordeliger te laten bellen. Met de SIMbox introduceert Dutchtone een vergelijkbaar prijsniveau, met als bijkomend voordeel dat de lage prijs geldt voor bellen naar iedere Nederlandse mobiele telefoon bezitter en de Dutchtone abonnees in het bijzonder.
Maar het is een lapmiddel. De SIMbox is een vastgezette GSM telefoon waarvan de microfoon en luidspreker vervangen zijn door een draadje naar de telefooncentrale van de klant. Die centrale krijgt dus nieuwe, andere, en min of meer willekeurige “mobiele” uitbelnummers. Met vijf mobiele operators in Nederland, dreigt het straks het voordeligst te worden om vijf verschillende SIMboxen aan een bedrijfscentrale te hangen. Weg nummerherkenning, leve de complexiteit.
C O L O F O N
Electronic Highways is een uitgave van Intercai Telematics Consultants. Electronic Highways verschijnt iedere week en wordt zowel elektronisch via Internet email, alsook op papier verspreid.
ISSN: 1387-3377 (papieren versie)
ISSN: 1387-3385 (e-mail-versie)
Een abonnement kost fl.950,- per jaar in geval van levering op papier en fl.750,- per jaar (excl. btw) bij levering via Internet e-mail.
Abonnementen en adreswijzigingen:
Intercai Nederland
Loek Penders
Postbus 9256, 3506 GG UTRECHT
fax: 030 2610 774
e-mail: l.penders@intercai.nl
Redactie
Edward Orbons, Manon Beuken, Margriet Driessen, Titus Mars
Eindredactie Loek Penders
Samenstellers zijn zich bewust van hun taak een zo betrouwbaar mogelijke uitgave te verzorgen. Niettemin kunnen zij geen aansprakelijkheid aanvaarden voor eventuele onjuistheden.
Copyright © Intercai Nederland B.V.
Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of op andere wijze openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotocopie, microfilm of anderszins, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Intercai Nederland B.V. hetgeen ook van toepassing is op de gehele of gedeeltelijke bewerking.
